Pagtatanggal ng Maskara

          Pinamagatan ko ang blog entry na ito na pagtataggal ng maskara dahil sa aking palagay ito yung parte kung saan kinakailangan kong umpisahan ilantad ang Totoong Ako, ang Totoo kong Pagkatao, ang Totoo kong Pananaw sa Mundo at mga Tao sa Paligid ko. 

           Sa aking pagmumuni-muni sa mga bagay na ipinaliwag sa amin sa klase, napagtanto ko na ako pala ay isang biktima at isa ding may sala kung ang paguusapan ay ang usapin ng pangaapi at inaapi. Maraming mga bagay ang pumasok sa aking isipan at nais ko itong ibahagi sa inyo sa mga susunod kong talata.

       Batay sa aking pagkakaintindi, ito yung tumutukoy sa mga tao na itinuturing na isang bagay ng ibang tao. At buhat dito nais ko ihayag ang aking mga kasalanan tungkol sa pagsasabagay ko sa aking mga kaibigan at madalas sa mga taong naghahanap buhay para sa akin. Masasabi ko na sila yung mga tao na madalas kong naisasawalang bahala ang mga nararamdaman kung kaya't nagagawa kong paglaruan ang kanilang kabutihan at mas madalas ay naaabuso ko na ito. Ginagawa ko silang katatawanan o kung hindi naman ay isang makina na susunod sa aking mga utos at gusto. Dahil sa pagsasawalang bahala ko sa kanilang pakiramdam bilang tao, ito ang siyang nagsisilbing hugyat ng pagturing ko sa kanila bilang isang bagay.

           Kung ang paguusapan naman ay ang usapin ng pagsasabagay sa akin, isang magandang halimbawa nito sa aking buhay ay noong ako ay nasa highschool pa. Normal sa panahon ito yung makakaramdam ang isang tao na umibig at magpahalaga sa isang tao. Yun ang mismong naramdaman ko noon kaya't akin itong ipinaramdam sa taong aking pinapahalagahan. Subalit mapaglaro talaga ang tadhana, ang unang tao na aking nagustuhan ay hindi man lang ako pinahalagahan at sa halip ako ay ginamit at kinasangkapan lamang. 

             Ang parteng ito naman ang siyang tumatalakay sa mga tao na ginagamit ang ibang tao para sa pangsariling kapakanan. Ito yung tumutukoy sa paggamit sa ibang tao para lamang maisagawa ang mga bagay bagay na magiging benipisyal sa kanilang pangsariling interest. At sa aking karanasan, ibabalik ko ito marahil sa aking mga kaibigan na madalas kong nagagamit para sa aking kapakanan. Nasasabi ko ito dahil sa aspeto ng pagiging estudyante, nakagisnan ko ang pagwawalang bahala sa aking pagaaral at madalas ko itong inaasa sa aking mga kaibigan. Pinakamagandang halimbawa nito ay noong nasa Kolehiyo pa ako ng mga Inhinyero kung saan madalas kaming gumawa ng mga panggrupong gawain. Sa panahong iyon, madalas kong ipinapagawa sa aking mga barkadang masisispag at matatalino ang mga proyekto namin sa klase. Hindi lang yun, umabot pa ako sa punto na kahit hindi na kami magkakasasma ay sila pa din ang aking pinagagawa ng aking mga trabaho para lamang makaliban at makakuha ng mataas na marka.

            Sa usapin naman ng pagsasamantala sa akin, nais ko din ituloy ang karanasan ko noong highschool. Ginawa ako noon na taga silbi, taga bili, taga gawa, alalay at lahat lahat na marahil. Ginawa ko ang mga bagay na iyon dahil sa pinapahalagahan ko ang isang tao ngunit ang pakikitungo niya sa akin ay iba at masasabi kong sumobra pa. Ang pagpapahalaga ko sa kanya ay kanyang inabuso at pinagsamantalahan kung kaya't nauwi kami sa paghihiwalay na lamang ng landas.

   SUBORDINATION    Ito naman ang tumutukoy sa pagpapasupil ng isang tao sa iba pang tao. Sa maikling salita, ito ang tumatalakay sa pagpapagamit ng isang indibidwal sa ibang tao at pagbibigay dito ng karapatan na mangibabaw at magdikta sa bagay bagay. Sa aking pagkakatanto, madalas itong mangyari sa aking lalo na sa mga nakakatanda sa akin dahil sa lumaki ako sa kasabihan na igalang at sundin ang mga nakakatanda sa akin. Subalit kung ang paguusapan ay ang usapin ng pagsasagawa ko nito sa ibang tao, wala akong maisip na pagkakataon na umabot ako sa ganitong punto. Lalo na kung ang paguusapan ay ang  OPPRESSION / PERSECUTION kung saan ang mga nagpapasupil ay nasasaktan ng pisikal, emosyonal, berbal at iba pa. Sa aking karanasan ng pagpapasupil sa mga nakakatanda, wala akong maituturing na pananakit o pangaabuso sa mga ito sapagkat marahil alam ko sa sarili ko kung kailan dapat tumigil at huminto sa mga bagay bagay.

           Sa pagtatanggal kong ito ng aking maskara, ito din ang simula ng pagkilala ko sa tunay na ako. Ito ay mahabang proseso at ang mga bagay na aking inilahad ay ilan lamang sa mga memorabol na karanasan na aking natatandaan. Marahil maraming hindi magandang bagay akong naisagawa noon. Subalit ito ay parte kung ano ako noon at hindi ko ito kailangan itago at sa halip ay kinakailangan kong harapin at baguhin upang maging mas mabuting ako...

Mga Pinagkuhanan:
http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRg3E9rugP8RcH-UfLcSiT3PgEh142Jst7EnxF_PSVvAaQ9nfmxjg