Ang Pagtatapos

       Tatlong buwan kulang kulang, ganito kahaba natin pinagusupan ang kultura at pulitika. Matagal para sa ilan pero para sa akin ito'y napakabilis na tatlong buwan. Marahil dahil sa ako'y labis na natutuwa at nagagalak sa mga bagay bagay na aking natututunan sa klaseng ito. Ito siguro yung isa sa mga klase ko na nagagawa kong gamitin sa aking paligid at araw araw na buhay. Higit pa dito, nagawa ng klaseng ito na buksan ang aking isipan sa mga bagay bagay na akala ko noon ay simple lang ngunit may kahulugan pala.

         Isa sa mga bagay na aking naunawaan na binigyan ko ng importansya ay ang wikang Filipino. Karamihan sa aking mga kaklase ay gumamit ng wikang Ingles pero sa akin ay wikang Filipino, ito ay sapagkat nais kong ipahayag ang importasya ng pagbibigay halaga sa sarili nating wika. Higit pa dito ay maipagmalaki ang wika natin na kadalasan natatakluban at inaapi sa ating sariling bansa ng ating kapwa Pilipino. Kung kaya't ninais ko na gamitin ang wikang ito upang mas maipahayag ang aking saloobin at damdamin na sumasampatiya sa aking sariling wika.

        Wika nga ni doctor Jose Rizal, "Ang hindi marunong magmahal sa kanyang sariling wika, ay daig pa ang malansang isda".

        Sino pa ba ang magpapahalaga sa ating wikang Filipino kundi tayo ding mga Pilipino kaya dapat itong bigyan pansin at pahalagahan. Dahil ang Wika ay parte ng ating kultura at walang sino mang bansa ang uunlad ng hindi nila binibigyan halaga ang kanilang sariling kultura.

Mga Pinagkuhanan:
http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSq0vdqPmCYOS0n0ctwrXZVMqoCC_zgtvn0T5OEd_RyC4Dwdg8U6Q
http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSJn0igrKH26uSXQdZRDGiV2oIwdm_ZoUr7b52cCragrXGCXm8r
http://www.seasite.niu.edu/tagalog/Filipino%20Paintings/bayanihan-JoselitoEBarcelona-1993.jpg

Pagkaing ATIN

Kilala tayong mga Pilipino bilang maalaga sa ating mga bisita. Isang patunay nito ang dami ng klase ng pagkain na ating naiihain sa hapag kainan. Subalit sa kabila ng pagiging malikhain natin sa pagluluto, karamihan ng ating mga pagkain ay hindi ko man lang magawang tikman at kainin. Isa na dito ang popular na balut. Kahit alam ko na isa lang itong itlog, hindi ko mawari na ito'y kainin marahil dahil na din sa kulturang aking kinalakihan.

Ang tinutukoy ko na kulturang aking kinalakihan ay maaring kultura din ng karamihan sa aking henerasyon. Ito yung kulturang pagiging mahilig sa pagkaing kanluranin gaya ng mga "fast-food". Malungkot man pero inaamin ko na mas mahilig talaga ako sa pagkaing labas kesa sa sarili nating pagkain. Ito ay sapagkat mas madali itong mabili at ang lasa ng bawat putahe saan man parte ng bansa ay pare parehas lang. Ito ang pinagkaiba sa pagkaing ATIN sapagkat ang pagkaing Pilipino ay mabilis magbago at nagkakaiba iba sa lugar ng pinagmulan. Ito ay dahil na din sa pagiging malikhain ng mga Pilipino na nagagawa nitong baguhin at lutuin ang pagkain na aangkop sa kakain at sa sangkap na mayroon sa lugar. Dahill dito nagkakaroon ng iba't ibang klase ng lasa ang iisang uri ng pagkain at ito ang masasabi kong hindi ko gusto sa kultura natin. Mahilig man ako sa pagkain, ang aking gustong kinakain ay mga pagkaing pamilyar sa akin ang lasa at hindi ako mahilig tumikim ng labas sa gusto kong panlasa. Pero sa pagninilay nilay sa klaseng ito, nagawa ko maunawaan ang kahalagahan ng ating kultura sa pagkain nating mga Pilipino. At kahit mahirap alam ko sa sarili ko na nagawa nitong baguhin ang pananaw ko sa pagkain at binuksan nito ang pinto ng respeto para sa ating mga Pilipino.

 Mga Pinagkunan:

http://t3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTcnhUJn6xKJwYAI_jMzxn-DiZ6EnDwTBD6JSwlmnGccmkHfI2TIghttp://i191.photobucket.com/albums/z308/pattykatigbak/1138557511_8bf8d25074.jpg